Rada Główna Szkolnictwa Wyższego
W związku z zapowiadanymi zmianami w ustawie o podatku
dochodowym od osób fizycznych, dotyczącymi zniesienia zasady uwzględnienia
50 proc. kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich,
Rada Główna Szkolnictwa Wyższego przedstawia następujące stanowisko.
Obecne nakłady na naukę, sztukę i szkolnictwo wyższe są niebezpiecznie
niskie, co powoduje, że również dochody pracowników uczelni wyższych nie są proporcjonalne
do ich wkładu pracy i kwalifikacji zawodowych. Zniesienie dotychczas obowiązującej
zasady spowodowałoby dalszą pauperyzację środowiska akademickiego.
Dotychczas stosowana zasada, funkcjonująca w polskim prawie podatkowym
od lat 20. ubiegłego wieku, uwzględniania kosztów uzyskania przychodów odzwierciedla
rzeczywiste nakłady ponoszone przez twórców, w tym pracowników naukowo-dydaktycznych.
Nie jest ona ulgą podatkową, ale skwantyfikowaniem realnie ponoszonych, rozłożonych
w czasie kosztów związanych z gromadzeniem wiedzy i rozwojem naukowym.
W świetle powyższych argumentów Rada Główna zdecydowanie opowiada
się za zachowaniem dotychczas obowiązujących zasad.
Przewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego
Jerzy Błażejowski
Krajobraz tematem projektu Unii Europejskiej
Sesja robocza projektu LE:NOTRE
w Kassel
Instytut Architektury Krajobrazu Wydziału
Architektury PK reprezentuje jedną z ponad 70 europejskich uczelni
kształcących w dziedzinie architektury krajobrazu, które od października
2002 r. uczestniczą w realizacji projektu LE:NOTRE (Landscape Education:
New Opportunities for Teaching and Research in Europe - Kształcenie
w dziedzinie krajobrazu: nowe możliwości nauczania i badań w Europie).
Jest to jeden z Projektów Sieci Tematycznej, w ramach Programu
SOCRATES/ERASMUS Unii Europejskiej.
Celem tego trzyletniego przedsięwzięcia jest poprawa jakości i skuteczności
kształcenia architektów krajobrazu w Europie poprzez rozpoznanie i analizę programów
nauczania oraz wykorzystanie najlepszych doświadczeń, praktyki zawodowej. Chodzi
o stworzenie nowych standardów, ale także określenie przyszłych potrzeb edukacji
zawodowej na poziomie studiów dziennych, podyplomowych i w ramach kształcenia
ustawicznego.
Projekt obejmuje 3 współzależne etapy, a prace w ciągu pierwszego
roku jego realizacji koncentrują się na budowaniu szczegółowego i dobrze udokumentowanego
obrazu aktualnego stanu kształcenia w tej dziedzinie w Europie, jako trwałego
i solidnego fundamentu całego projektu. Szkoły z 26 krajów, które należą do sieci,
dostarczają informacji o swoich programach kształcenia, dzielą się doświadczeniami,
dyskutują na temat idei i koncepcji. Jednym z 4 zaplanowanych rezultatów prac
w tej fazie jest utworzenie bazy danych dotyczącej europejskich szkół architektury
krajobrazu oraz szczegółowy przegląd ich programów i treści nauczania. Pozostałe
cele, które należy osiągnąć, to utworzenie i rozbudowa strony internetowej, przegląd
elementów warsztatu badawczego w programach nauczania oraz europejski słownik
terminów i koncepcji w dziedzinie architektury krajobrazu.
Główną platformą działania sieci są grupy robocze (jest ich dwanaście),
skoncentrowane na tematyce odzwierciedlającej główne subdyscypliny architektury
krajobrazu. Zachęca się wszystkie szkoły członkowskie i ich pracowników do współpracy,
która odbywa się za pośrednictwem specjalnej strony internetowej - głównego środka
komunikacji.
Kulminacja prac przypada na doroczną sesję roboczą, której zadaniem
jest wspólna dyskusja face to face - wyjaśnianie, przegląd i ocena informacji
przesyłanych drogą elektroniczną oraz wstępne opracowanie rocznych zaplanowanych
wyników.
Tegoroczna intensywna sesja odbywała się od 3 do 6 kwietnia w Kassel
(Niemcy), w murach Wydziału Architektury, Planowania Miast i Krajobrazu na tamtejszym
uniwersytecie. Poprzedziło ją spotkanie międzynarodowego Komitetu Sterującego
Projektem, którego członkiem jest prorektor PK prof. Aleksander Böhm.
W programie spotkań plenarnych, oprócz przeglądu stanu zaawansowania
prac (m.in. prezentacja funkcjonowania strony internetowej projektu), znalazły
się propozycje poszerzenia sieci, a także silniejszych powiązań partnerskich
z innymi organizacjami europejskimi (np. z CLRAE - Kongres Samorządów Lokalnych
i Regionalnych Europy) oraz przyszłych wspólnych inicjatyw europejskich. Jedna
z nich wychodzi naprzeciw tzw. Deklaracji bolońskiej (1999), czyli procesowi
tworzenia Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego (EHEA). Zaprezentowano
zasady i metodologię tzw. Projektów Dostosowawczych (Tuning Projects), oparte
na wynikach projektu pilotażowego. Okazały się one niezwykle korzystne dla systemów,
instytucji i programów kształcenia wzdłuż i wszerz Europy. W ramach sesji odbyły
się także narady w dwunastu grupach roboczych (I - teoria i metodologia, II -
planowanie krajobrazu, III - projektowanie krajobrazu, IV - zarządzanie krajobrazem,
V - technologia informacyjna IT, VI - historia i konserwacja, VII - roślinność
i dobór gatunków, VIII - projekty infrastruktury, IX - krajobraz kulturowy, X
- przestrzenie otwarte w mieście, XI - materiały i konstrukcje, XII - praktyka
zawodowa). W pracach tej ostatniej uczestniczył prorektor PK prof. Aleksander
Böhm. Przedstawicielki PK - dr Agata Zachariasz brała udział w pracach nad historią
i konserwacją parków, ogrodów i krajobrazów projektowanych, a dr E. Heczko-Hyłowa
- nad problemami miejskich przestrzeni publicznych.
Instytut Architektury Krajobrazu PK wiąże duże nadzieje z udziałem
w projekcie LE:NOTRE, który otworzy nowe perspektywy. Znajdzie to niewątpliwie
wyraz w doskonaleniu metod i form kształcenia (np. międzynarodowe moduły projektowe,
wzajemnie uznawane moduły, EMLA - Europejski Dyplom Architekta Krajobrazu), w
większej mobilności pracowników i studentów. Niezwykle istotne jest uzyskanie
europejskiego wymiaru kształcenia i badań naukowych, międzynarodowego uznania
jakości kształcenia.
Architektura krajobrazu jest dyscypliną związaną z planowaniem, projektowaniem
i zarządzaniem środowiskiem człowieka. Absolwenci krakowskiej szkoły muszą być
wszechstronnie przygotowani do swej pracy - w Polsce czy innych krajach Europy
- na rzecz społeczeństwa, na rzecz poprawy jakości naszego życia.
Ewa Heczko-Hyłowa
|
|
|