PRACOWNICY PK

    Prof. zw. dr hab. inż. Marcin Chrzanowski pracuje na Politechnice Krakowskiej od roku 1964. Przeszedł wszystkie szczeble awansu nauczyciela akademickiego: (doktor – 1969 r., doktor habilitowany – 1973 r., docent – 1974 r., profesor tytularny – 1988 r., profesor zwyczajny – 1993 r.). W roku 1985 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
   Prowadzi systematyczną, wyróżniającą się działalność naukową w dziedzinie trwałości materiałów i konstrukcji. Na jego dorobek składa się wiele publikacji w czasopismach o zasięgu międzynarodowym. Od lat bierze udział w konferencjach o znaczeniu ogólnoświatowym (np. systematycznie uczestniczy w cyklicznych konferencjach Structural Mechanics in Reactor Technology). W roku 1989 był organizatorem Europejskiej Konferencji Mechaniki EUROMECH 251.
   W ramach Programu Badań Podstawowych kieruje grantami – w latach 1991-1993 i 1994-1996 prowadził dwa granty KBN. Na uwagę zasługują jego liczne kontakty międzynarodowe, m.in. z Chalmers Tekniska Högskola (Göteborg, Szwecja, 1973/74) i Rensselaer Polytechnic Institute (Troy, NY, USA 1987/88), gdzie pracował jako visiting professor. Jest członkiem zagranicznym Royal Academy of Arts and Sciences w Göteborgu w Szwecji, członkiem Komisji Mechaniki Krakowskiego Oddziału PAN i Międzysekcyjnego Zespołu Zmęczenia i Mechaniki Pękania Materiałów i Konstrukcji Komitetu Budowy Maszyn PAN. Wypromował 5 doktorów.
   Od roku 1990 aktywnie zajmuje się zagadnieniami komputerowego wspomagania nauczania – opracował systemy wspomagające nauczanie, a w roku 1997 był współorganizatorem międzynarodowej konferencji Computer Aided Engineering Education. W latach 1990-1996 był uczelnianym koordynatorem Programu TEMPUS, ponadto uczestniczył w pracach związanych z projektem nr 1087-90, a następnie kierował projektem nr 8098-94 FRAMEC (Fracture Mechanics in Engineering Education), w którym brały udział wybitne autorytety z dziedziny mechaniki z 6 krajów Unii Europejskiej. Reprezentuje Polskę na konferencjach europejskich Programu TEMPUS jako ekspert Biura Krajowego tego programu. Był inicjatorem wprowadzenia na Politechnice Krakowskiej międzywydziałowego kierunku studiów informatyka.
   W latach 1981-1987 pełnil funkcję prodziekana Wydziału Inżynierii Lądowej, a od 1996 do 2002 roku był prorektorem Politechniki Krakowskiej ds. rozwoju uczelni i współpracy z zagranicą. Na tym stanowisku przyczynił się do powstania nowego wydziału Politechniki Krakowskiej – Wydziału Fizyki Technicznej i Modelowania Komputerowego. Dbając o stały stały rozwój kadry profesorskiej, co stanowi jeden z warunków autonomii uczelni, promował także młodych pracowników nauki m.in. poprzez zniesienie limitów poszczególnych stanowisk i równoczesne podnoszenie wymogów merytorycznych. Zainicjował szeroką współpracę Uczelni z partnerami zagranicznymi – w okresie kiedy pełnił funkcję prorektora, podpisano 12 umów o współpracy, uczelnia uzyskała akredytację edukacyjnych organizacji europejskich, a w 2000 r. między Politechniką Krakowską i Technische Univeristät Berlin została podpisana umowa o podwójnym dyplomowaniu.
   Od roku 1996 był również pełnomocnikiem rektora ds. informatyzacji uczelni. Promował rozwój sieci komputerowych tak w zakresie sprzętowym, jak i oprogramowania (rozszerzenie systemu HMS zapewniającego jednolitą obsługę administracyjną i dydaktyczną uczelni). Powołał stanowisko głównego informatyka, dzięki czemu dalszy rozwój uczelni w tej dziedzinie nabrał cech działalności systematycznej i planowej.

    Absolwent PK – 1967 r. Pracuje w Instytucie Architektury Krajobrazu Wydziału Architektury. Doktor nauk technicznych – 1974 r., doktor habilitowany – 1984 r., tytuł naukowy profesora – 2000 r.
   Zainteresowania naukowe: architektura, urbanistyka, planowanie przestrzenne, architektura krajobrazu. Autor ponad 100 publikacji oraz kilkudziesięciu realizacji architektonicznych i projektów urbanistycznych. Doprowadził do powstania nowego kierunku studiów magisterskich na WA PK – architektura krajobrazu. Wiceprzewodniczący Komitetu Urbanistyki i Architektury PAN, rzeczoznawca Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, członek komitetu sterującego ECLAS (European Committee of Landscape Architecture Schools). Praca za granicą: M-Design – Halifax, University of Baghdad, Fachhochschule Münster, International City Managers Association – Washington.

Zainteresowania pozazawodowe: zimą – góry, latem – jeziora, poza tym muzyka klasyczna, nowości wydawnicze, grafika współczesna.

    Absolwent PK – 1973 r. Pracuje w Katedrze Budowy Mostów i Tuneli Instytutu Materiałów i Konstrukcji Budowlanych Wydziału Inżynierii Lądowej. Doktor nauk technicznych – 1979 r., doktor habilitowany – 1987 r., tytuł naukowy profesora – 1999 r.
   Zainteresowania naukowe: obiekty mostowe oraz konstrukcje betonowe i zespolone, a także zastosowania strukturalnej teorii betonu w konstrukcjach żelbetowych i sprężonych, zmęczenie betonu i żelbetu, trwałość mostów betonowych i stalowych, konstrukcje stalowo-betonowe.
    Autor i współautor około 200 publikacji krajowych i zagranicznych. Autor i współautor 3 książek (w tym jednej w druku za granicą) oraz 3 podręczników. Wypromował około 50 inżynierów i magistrów inżynierów. Autor lub współautor około 140 opracowań dla gospodarki, około 70 zrealizowanych projektów nowych oraz wzmocnień i modernizacji istniejących obiektów mostowych (między innymi druga w Polsce realizacja wzmocnienia za pomocą taśm z włókien węglowych). Laureat m.in. Nagrody im. Stefana Bryły. Członek Komisji Budownictwa OK PAN, członek Sekcji Konstrukcji Betonowych oraz Sekcji Transportu KILiW PAN, wiceprzewodniczący Związku Mostowców RP.

    Absolwent PK – 1972 r. Pracuje w Instytucie Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji Wydziału Mechanicznego PK. Doktor nauk technicznych – 1977 r., doktor habilitowany – 1989 r., tytuł naukowy profesora – 1999 r.
   Zainteresowania naukowe: zagadnienia podwyższenia trwałości i niezawodności narzędzi, diagnostyki i nadzorowania stanu systemów obróbkowych, organizacji i zarządzania przedsiębiorstw, systemów jakości. Autor lub współautor 180 publikacji krajowych i zagranicznych, współautor 1 monografii i czterech skryptów, podręcznika akademickiego. Wypromował około 100 inżynierów i magistrów inżynierów, jest opiekunem kierunku studiów zarządzanie i inżynieria produkcji. Jest członkiem Sekcji Podstaw Technologii oraz Sekcji Metrologii i Aparatury Diagnostycznej Komitetu Budowy Maszyn PAN, Międzynarodowego Komitetu DAAM w Austrii, międzynarodowego stowarzyszenia NC Geselschaft “Anwendung Neuer Technologien” w Niemczech, członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce.

    Absolwent AGH – 1975 r. Od 1976 r. pracuje w Instytucie Materiałoznawstwa i Technologii Metali Wydziału Mechanicznego PK. Doktor nauk technicznych – 1984 r., doktor habilitowany – 1994 r.
   Zainteresowania naukowe: teoretyczne i technologiczne zagadnienia metalurgii proszków, aktywowane spiekanie w obecności fazy ciekłej proszków metalicznych, obróbka powierzchniowa spiekanych elementów konstrukcyjnych. Autor lub współautor około 80 publikacji naukowych, w większości w recenzowanych czasopismach anglojęzycznych. Zapraszany z wykładami w j. angielskim do Włoch (1996 r.), Francji (1999 r.), IPPT PAN – Warszawa (2001 r.), a w roku 2003 – do Hiszpanii. Od wielu lat bardzo ścisła współpraca z prof. Alberto Molinarim z Uniwersytetu Trento we Włoszech w zakresie spiekanych austenitycznych stali nierdzewnych.
   Jest członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, członkiem Sekcji Komitetu Nauki o Materiałach PAN i ponadto American Powder Metallurgy Institute, European Powder Metallurgy Association.