WAŻNE WYDARZENIA W PK


KONFERENCJE, SEMINARIA ...

XXIV NAUKOWA SZKOŁA OBRÓBKI ŚCIERNEJ

    Od 6 do 8 września br. w Pensjonacie “NAFTOTUR” w Łopusznej k. Nowego Targu obradowała XXIV Naukowa Szkoła Obróbki Ściernej. Tę formę naukowego doskonalenia technologów w zakresie obróbki ściernej zapoczątkowało Sympozjum Obróbki Ściernej, które odbyło się w dniach od 16 do 19 września 1978 r. w Ośrodku Wypoczynkowym Politechniki Wrocławskiej “Limba” w Karpaczu. Uczestniczyły w nim wówczas 33 osoby z polskich uczelni technicznych i dwóch krajowych zakładów przemysłowych.
  
Inicjatorem cyklicznego forum naukowego był ówczesny docent, a obecnie profesor i dyrektor Naukowej Szkoły Obróbki Ściernej Henryk Żebrowski z Politechniki Wrocławskiej, w którego referacie programowym sformułowane zostały już wtedy główne cele Naukowej Szkoły Obróbki Ściernej. Są to:

• systematyczne prezentowanie prac naukowo-badawczych krajowych ośrodków naukowych oraz osiągnięć polskiego przemysłu w zakresie szlifierek, obróbki ściernej, materiałów i narzędzi ściernych,
• wymiana poglądów i ocena podejmowanej problematyki badawczej na tle pożądanych kierunków badań i światowych prognoz rozwoju obróbki ściernej,
• stworzenie forum dla prezentowania prac doktorskich i habilitacyjnych przez młodych pracowników naukowych,
• koordynacja kierunków i tematyki prac naukowych,
• dyskutowanie problemów nazewnictwa w obróbce ściernej,
• integracja społeczności specjalistów z dziedziny obróbki ściernej.

    Na zakończenie podjęto uchwałę o powołaniu Naukowej Szkoły Obróbki Ściernej i zatwierdzono jej zasady programowo-organizacyjne. Inicjatywa ta wytrzymała próbę czasu i nadal służy rozwojowi myśli twórczej, badaniom tak ważnym dla doskonalenia technologii ściernych. Tylko nieliczne środowiska naukowe w Polsce mogą szczycić się takim osiągnięciem.
  
Problematyka obróbki ściernej spojonym i luźnym ścierniwem obejmuje coraz to nowsze metody i techniki wytwarzania, nowoczesne ścierniwa i spoiwa, nowe i ulepszone narzędzia ścierne i obciągacze, aktywowane ciecze obróbkowe i impregnaty, ustawicznie modernizowane systemy kontroli procesów oraz supernowoczesne obrabiarki i urządzenia do obróbki ściernej. Pomimo pojawiania się innych, często konkurencyjnych technik wytwarzania (np. toczenia w stanie twardym) obróbka ścierna nadal postrzegana jest przez przedstawicieli przemysłu jako podstawowa w procesach obróbki wykańczającej. Przez ostatnie kilka lat rozwój obróbki ściernej uległ znacznemu przyspieszeniu.
  
Tegoroczna XXIV Naukowa Szkoła Obróbki Ściernej zorganizowana została po raz trzeci przez Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji PK we współpracy z Instytutem Obróbki Skrawaniem w Krakowie (poprzednie odbyły się w latach 1986 i 1994). Uczestniczyły w niej 103 osoby z kraju i zagranicy (Francja, Niemcy, Słowacja, Ukraina). Po raz pierwszy aktywny udział w NSOŚ wzięli przedstawiciele wszystkich największych krajowych wytwórni materiałów i narzędzi ściernych, którzy oprócz referatów zaprezentowali na urządzonych przez siebie stanowiskach ekspozycyjnych najnowsze wyroby ścierne produkowane przez ich fabryki.

    Szkołę zaszczycili także swoją obecnością przedstawiciele władz Politechniki Krakowskiej w osobach Jego Magnificencji Rektora prof. zw. dr. hab. inż. Kazimierza Flagi i prorektora PK prof. dr. hab. inż. Józefa Gawlika oraz dziekan Wydziału Mechanicznego PK dr hab. inż. Stanisław Michałowski, prof. PK.
  
Organizatorów Szkoły reprezentowali: dyrektor ITMiAP PK prof. dr hab. inż. Jerzy Cyklis i dyrektor IOS mgr inż. Jan Barcentewicz. Przedstawicielami Zarządu Krajowego i Wojewódzkiego NOT-SIMP byli odpowiednio prezes Fabryki Śrub w Łańcucie “Śrubex” SA mgr inż. Janusz Dobrzański oraz dr hab. inż. Lucjan Przybylski, prof. PK.
  
XXIV Naukowa Szkoła Obróbki Ściernej uzyskała patronat Komitetu Budowy Maszyn PAN. Polską Akademię Nauk reprezentował nestor polskich technologów prof. dr inż., dr h.c. Jan Kaczmarek. Obrady odbywały się w dwóch sesjach plenarnych (wygłoszono 11 referatów) i 10 sesjach problemowych (wygłoszono 58 referatów).
  
W trakcie obrad plenarnych uczestnicy XXIV NSOŚ nie zapomnieli o jubileuszach trzech wybitnych “uczniów” tej Szkoły – prof. zw. dr. inż. Kazimierza E. Oczosia z Politechniki Rzeszowskiej (70-lecie urodzin), prof. dr. inż. Jana Rafałowicza z Politechniki Łódzkiej (70-lecie urodzin) oraz prof. zw. dr. hab. inż. Jana Harasymowicza z naszej uczelni (80-lecie urodzin). Szanowni Jubilaci otrzymali wiele listów gratulacyjnych i bukiety kwiatów, a profesor Kazimierz E. Oczoś został odznaczony przez JM Rektora PK Złotą Odznaką Politechniki Krakowskiej.

    W przedostatnim dniu obrad organizatorzy umożliwili uczestnikom szkoły zwiedzenie zabytkowego kościółka w Dębnie, Zamku w Niedzicy i zapory na zbiorniku wodnym w Czorsztynie.
  
W opinii uczestników XXIV Naukowa Szkoła Obróbki Ściernej charakteryzowała się bardzo sprawną organizacją, właściwym doborem tematyki obrad w poszczególnych sesjach, poziomem prezentowanych referatów, wieloma cennymi wnioskami końcowymi (np. koniecznością przekształcenia zbioru prac Szkoły w periodyk ogólnopolski), pogłębieniem współpracy z przemysłem oraz miłą, rzeczową i koleżeńską atmosferą obrad.
  
W pracy Komitetu Organizacyjnego XXIV NSOŚ swoim zaangażowaniem wyróżnił się Pan Stanisław Szelest z ITMiAP PK.

PS

    Z wielkim smutkiem odebrałem wiadomość, że jeden z Jubilatów XXIV Naukowej Szkoły Obróbki Ściernej – Profesor Jan Rafałowicz zmarł w kilka dni po zakończeniu Szkoły.
  
Rodzinie i Współpracownikom z Politechniki Łódzkiej śp. Pana Profesora tą drogą przekazuję najgłębsze wyrazy współczucia.

_______________ Czesław Niżankowski
Fot. R. Baś


 

“Polska w europejskiej przestrzeni
badawczej”

    Pod takim tytułem od 21 do 22 września br. odbyła się w Przegorzałach w Instytucie Polonijnym konferencja. Zorganizował ją Krajowy Punkt Kontaktowy 5. PR Unii Europejskiej przy IPPT PAN pod honorowym patronatem ministra nauki, przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych, prof. Andrzeja Wiszniewskiego. Politechnika Krakowska była jednym ze współorganizatorów.
  
Celem konferencji było: podsumowanie dotychczasowego polskiego uczestnictwa w 5. PR, prezentacja polskich sukcesów w 5. PR, promocja polskiej nauki w mediach, upowszechnienie informacji o Wieloletnim Programie Ramowym (WPR) 2002-2006, promocja inicjatywy Europejskiej Przestrzeni Badawczej (EPB), dyskusja o przygotowaniach Polski do uczestnictwa w WPR, promocja polskich sieci doskonałości w Europie, dyskusja o mechanizmach wsparcia uczestnictwa w EPB, prezentacja inicjatyw KE: eEurope i eEurope+, organizacja forum wymiany doświadczeń polskich uczestników w 5. PR z urzędnikami KE, zacieśnienie współpracy naukowo-badawczej z sąsiadami Polski, wręczenie nagród “Kryształowej Brukseli” dla najlepszych polskich instytucji biorących udział w 5. PR.
  
Na spotkanie zostali zaproszeni wszyscy polscy koordynatorzy projektów, delegaci i eksperci KE, regionalne i branżowe punkty kontaktowe oraz przedstawiciele KE i zaprzyjaźnionych instytucji z krajów członkowskich UE i kandydujących do UE. Konferencja rozpoczęła także kampanię promocyjną nowego Programu Ramowego (2002-2006). W konferencji wzięło udział 150 uczestników; wśród zaproszonych był rektor PK prof. Kazimierz Flaga oraz prorektor ds. badań naukowych i współpracy z gospodarką prof. Józef Gawlik.

_______________ Tomasz Maczuga

 

Po zakończeniu konferencji na ręce JM Rektora prof. Kazimierza Flagi wpłynął list, podpisany przez dr. Andrzeja Siemaszko, dyrektora KPK 5. PR UE, w którym m.in. czytamy: “Pragniemy serdecznie Panu podziękować za wsparcie naszej konferencji (...) Niezwykle pomocne było zaangażowanie personelu Politechniki Krakowskiej w logistykę w trakcie organizacji konferencji: sprzęt montażowy, rzutniki i transport. Szczególne podziękowania chcielibyśmy skierować w stronę pana dr. Tomasza Maczugi i jego współpracowników za pomoc w przygotowaniu konferencji. Państwa pomoc przyczyniła się do sukcesu naszej konferencji (...)”.


 

“Kotłownia”

 

    Podczas posiedzenia Senatu 26 września br. nastąpiło przecięcie wstęgi w nowo oddanym obiekcie – Centrum Konferencyjno-Wystawienniczym przy ul. Warszawskiej – który nosić będzie nazwę “Kotłowni”.

Rektor prof. K. Flaga i generalny wykonawca mgr inż. St. Kaszowski
Rektor prof. K. Flaga i generalny wykonawca mgr inż. St. Kaszowski

    “Kotłownia” – dlatego że najpierw była tu stajnia wojsk austriackich, potem garaże wojskowe, a przez 40 lat – kotłownia. W 1997 r. obiekty PK przy ul. Warszawskiej zostały podłączone do ciepłowniczej sieci miejskiej i wówczas to powstał plan urządzenia w byłej kotłowni sali konferencyjno-wystawienniczej. Realizacja przebiegała w sposób następujący:

    rok 1997 – adaptacja budynku, demontaż kotłów centralnego ogrzewania, rozbiórka szybu windowego, demontaż dźwigu, remont kapitalny dachu i pokrycie dachówką,
  
rok 1998 – opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej zagospodarowania budynku,
  
rok 1999 – opracowanie ekspertyzy dotyczącej zabezpieczenia ścian fundamentowych, opracowanie dokumentacji przebudowy budynku, wykonanie instalacji przeciwwilgociowych wraz z podbiciem fundamentów,
  
rok 2000 – adaptacja kotłowni na salę konferencyjno - wystawową,
  
rok 2001 – opracowanie projektów przystosowania budynku pod kątem wyposażenia go w systemy automatyki, klimatyzację, wentylację, kontynuacja adaptacji i zakończenie robót.

Dyrektor Biura Rektora mgr M. Kurowska przedstawia historię remontu
Dyrektor Biura Rektora mgr M. Kurowska przedstawia historię remontu

    Autorem projektu modernizacji był dr inż. arch. Mirosław Holewiński, który tak przygotował projekt, aby zachować pierwotną substancję budynku, z jednoczesnym podkreśleniem współczesnych elementów (m.in. dobudowano hol wejściowy).
  
Najwięcej zmian – co oczywiste – dokonano wewnątrz obiektu. Centralną część stanowi sala konferencyjna, która może pomieścić 180 osób. Nad nią umieszczono antresolę, a w podziemiu znajdzie się klub pracowników PK z kawiarnią, gdzie odbywać się będą różnego rodzaju wystawy.

Na antresoli
Na antresoli

    Zadbano także o nowoczesność – wszystkie urządzenia są uruchamiane automatycznie, a podczas konferencji można będzie korzystać z komputerowego sterowania urządzeniami audiowizualnymi.
  
Kontrast między XIX-wiecznym budynkiem a nowoczesną jego adaptacją i wyposażeniem niewątpliwie dodaje jeszcze atrakcyjności... (eb)

Fot. J. Zych


 

Konferencja metodyczna

 

    Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych PK oraz PEARSON EDUCATION POLSKA – wydawca książek Longmana 27 września br. zorganizowali “Konferencję metodyczną dla lektorów szkół wyższych”. Program konferencji obejmował następujące tematy:

• Motywowanie studentów w kierunku osiągania sukcesów egzaminacyjnych,
• Osiąganie jak najlepszych efektów języka mimo ograniczeń czasowych,
• Prezentacja najnowszych podręczników z oferty PEARSON EDUCATION.

    Konferencja cieszyła się dużym zainteresowaniem – przybyło na nią ponad stu gości ze wszystkich uczelni Krakowa.

_______________ Joanna Wrana


 

“Wpływ wibracji na otoczenie”

 

    Od 27 do 30 września br. odbywało się w dworku janowickim IX Sympozjum “Wpływ wibracji na otoczenie”. Janowice to miejsce, gdzie co trzy lata spotykają się specjaliści zajmujący się szeroko pojętymi zagadnieniami wpływu wibracji na otoczenie oraz minimalizacją ich negatywnego oddziaływania. Organizatorem tegorocznego spotkania był tradycyjnie Zakład Dynamiki Układów Mechanicznych Instytutu M-1 PK, przy współudziale Komisji Dynamiki Układów Materialnych Komitetu Mechaniki PAN oraz Oddziału Krakowskiego PAN, a konkretnie Komisji Mechaniki Stosowanej.
  
W komitecie naukowym, którego przewodniczącym był prof. Józef Nizioł, kierownik Zakładu Dynamiki Układów Mechanicznych, znaleźli się m.in. profesorowie: Roman Ciesielski, Zbigniew Engel, Edward Maciąg i Zbyszko Stojek. Sekretarzem konferencji był dr inż. Zygmunt Basista, czuwający na sprawnym przebiegiem obrad i zapewnieniem miłego odpoczynku w wolnym czasie.
  
W sympozjum brało udział ok. 50 osób, przedstawiając 39 referatów. Zostały one zamieszczone w Zeszytach Naukowych PK (seria Mechanika nr 83, Kraków 2001).

    Większość prac można zakwalifikować do następujących grup tematycznych:

• analiza drgań w wybranych elementach maszyn oraz dotyczące ich badania eksperymentalne,
• modelowanie złożonych układów dynamicznych,
• układy pasywne mające za zadanie obniżenie poziomu drgań w wybranych elementach konstrukcji.

    Najliczniej prezentowana była druga grupa, w której przedstawiono prace dotyczące m.in.:

• drgań sieci trakcyjnych wywołanych przejazdem pociągu,
• drgań w wielkich maszynach wibracyjnych,
• drgań pojazdów poruszających się po różnych typach dróg,
• drgań złożonych konstrukcji budowlanych.

    W grupie trzeciej przedstawiono wiele ciekawych rozwiązań od klasycznych, jak tłumiki mechaniczne współpracujące z masztami wzmacnianymi odciągami do nieklasycznych, tłumiki magnetoreologczne.
  
Należy też odnotować bardzo ciekawe, choć nie mieszczące się w przedstawionym podziale, wystąpienie prof. Romana Ciesielskiego, który przybliżył zebranym problemy międzynarodowej normalizacji dotyczącej wpływów dynamicznych na budowle.
  
Referaty wywołały gorące dyskusje, pozwalające na osiągnięcie szerszego zrozumienia przedstawionych zagadnień.
  
Uczestnicy wysoko ocenili poziom prac oraz organizację konferencji. Kończące konferencję towarzyskie spotkanie przeciągnęło się do późnych godzin. (eb)

Fot. J. Tarnowski


 

Studia i przyjemności

 

    Osiedle studenckie PK w Czyżynach zyskało dodatkowe atrakcje. Podczas wakacji pracownicy osiedla wypracowali środki, za które został zakupiony sprzęt służący do rekreacji młodzieży. Mieszkańcy domów studenckich mogą zagrać na świeżym powietrzu w ping-ponga, siatkówkę, koszykówkę oraz w szachy. Miłośnicy kiełbasek mogą je upiec na grillach ogrodowych. Jeden z nich został ufundowany przez mgr. inż. Krzysztofa Koreptę, ajenta stołówki w Czyżynach.
  
Miłego wypoczynku i smacznego. (eb)


 ________Wybrała i przygotowała do druku Elżbieta Barowa