PRACOWNICY PK

Profesor ARTUR WIECZYSTY
doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej

Fot. J. Zych

    30 maja br. w auli Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego odbyło się uroczyste posiedzenie Senatu Akademickiego Politechniki Krakowskiej, podczas którego nadano Profesorowi Arturowi Wieczystemu z Politechniki Krakowskiej tytuł doktora honoris causa. Promotorem przewodu doktorskiego był profesor Jerzy Kurbiel, radą wnioskującą była Rada Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej, a poparcia dla tego wniosku udzieliły senaty Politechniki Warszawskiej i Politechniki Wrocławskiej. Doktorant – Profesor Artur Wieczysty wygłosił wykład “Metody oceny stanu i podnoszenia niezawodności systemów zaopatrzenia w wodę”, w którym przedstawił w skrócie wyniki swoich ostatnich dokonań i osiągnięć naukowych.
    Uroczystość uświetnili swoją obecnością znakomici goście, między innymi dziekani Wydziałów Inżynierii Środowiska z 8 polskich politechnik oraz goście zagraniczni z University of Waterloo w Kanadzie i Anglia Polytechnic University Cambridge w Wielkiej Brytanii.
    Po oficjalnej części uroczystości podczas spotkania w Stuba Communis adresy gratulacyjne przekazali między innymi: profesor Kazimierz Thiel, przewodniczący Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, profesor Henryk Hawrylak, przewodniczący VII Sekcji Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, profesor Wojciech Majewski, przewodniczący Komitetu Gospodarki Wodnej PAN, prof. Lucjan Pawłowski, przewodniczący Komitetu Inżynierii Środowiska PAN oraz profesor Marek Roman, prezes Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych. Gromkie brawa i wspólnie odśpiewane “Sto lat” zakończyły uroczystość. Profesor Artur Wieczysty jest 25. doktorem honoris causa Politechniki Krakowskiej.
    Profesor Artur Wieczysty urodził się w 1929 r. we Lwowie. Burzliwe losy wojenne rzuciły Go do Krakowa, gdzie w roku 1955 ukończył studia wyż-sze na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Krakowskiej. Pracę na Politechnice Krakowskiej rozpoczął w 1954 r. W roku 1961 uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, a w roku 1968 doktora habilitowanego. Tytuł nau-kowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w roku 1980, a profesora zwyczajnego w roku 1988. Gdy miał 35 lat powierzono mu obowiązki kierownika Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Pełnił m.in. funkcje dyrektora Instytutu Inżynierii Sanitarnej i Ochrony Środowiska, kierownika Katedry Zaopatrzenia w Wodę i Usuwania Ścieków oraz dziekana Wydziału Inżynierii Środowiska przez 5 trzyletnich kadencji w okresie 1973 – 1995. Od roku 1973 jest nieprzerwanie członkiem Senatu Akademickiego Politechniki Krakowskiej. Profesor ma ogromne zasługi, jeśli chodzi o ukształtowanie obecnej pozycji Wydziału. Kiedy w roku 1973 rozpoczął swoją pierwszą kadencję dziekańską, Wydział był jednokierunkowy (budownictwo wodne) i posiadał w swym składzie zaledwie 3 profesorów. Kiedy kończył swą ostatnią kadencję (1996), Wydział posiadał pełne prawa akademickie i zatrudniał 10 profesorów i 18 doktorów habilitowanych oraz obejmował swym profilem cały obszar inżynierii środowiska, co sprawia, że plasuje się on w ścisłej czołówce pokrewnych wydziałów w kraju.
    Profesor jest wybitnym specjalistą z zakresu inżynierii środowiska. W Jego działalności naukowej można wyróżnić dwa obszary. Pierwszy (1965 – 1978) zaznaczył się badaniami modelowymii terenowymi zasobów wód podziemnych i metod ich określania. Znaczącym ich rezultatem był podręcznik akademicki “Hydrogeologia inżynierska”. Stanowi on po dziś dzień podstawowe dzieło w zakresie teorii geofiltracji i jej zastosowań w praktyce inżynierskiej. Znaczącym dorobkiem naukowym Profesora na skalę międzynarodową są Jego prace badawcze poświęcone ocenie skutków wpływu piętrzenia rzek na tereny przyległe. Profesor był pomysłodawcą i organizatorem cyklicznej międzynarodowej konferencji “Matematyczne modelowanie ujęć wody podziemnej”. Drugi obszar (1978 – 2001) obejmuje problematykę systemów zaopatrzenia w wodę i usuwania ścieków. Jest też Profesor twórcą ponadregionalnej szkoły naukowej niezawodności i bezpieczeństwa tych systemów. Obejmuje ona 21 wychowanków Profesora w 5 ośrodkach naukowych kraju. Rezultatem prac badawczych tej szkoły są liczne, pierwsze, światowe rozwiązania dotyczące oceny i metod podnoszenia niezawodności tych technicznych systemów.
    Łącznie dorobek publikacyjny Profesora obejmuje 238 prac naukowych krajowych i zagranicznych, w tym 10 podręczników oraz 15 prac monograficznych. Imponujące są również osiągnięcia dydaktyczne Profesora Artura Wieczystego, który od 45 lat prowadzi wykłady i seminaria. Wypromował 16 doktorów nauk technicznych, opracował 68 recenzji doktorskich, habilitacyjnych i nominacyjnych. Potwierdzeniem autorytetu Profesora jest Jego dwukrotny wybór na członka Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych (1996 – 2002). Bardzo istotna dla rozwoju nauki jest Jego działalność w krajowych i zagranicznych instytucjach naukowych. Jest wieloletnim członkiem dwóch Komitetów Naukowych PAN. Posiada szeroko rozwiniętą indywidualną i instytucjonalną współpracę z zagranicą. Za wkład w rozwój współpracy naukowej z University of Texas otrzymał w roku 1985 godność Honorowego Obywatela Miasta Austin. Znaczący jest również wkład Profesora do praktyki inżynierskiej. Wymienić tu należy m.in. prace studialne i projektowe związane z zaopatrzeniem w wodę wielu polskich miast oraz przemysłu. Ma wybitny udział w uratowaniu Krakowa przed podtopieniem wodami podziemnymi, wywołanym spiętrzeniem Wisły. Był projektantem i weryfikatorem wielu zamierzeń inwestycyjnych w zakresie inżynierii środowiska. Profesor Artur Wieczysty został wyróżniony jedenastoma nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Ministra Edukacji Narodowej. W 1985 r. został laureatem zespołowej Nagrody Miasta Krakowa, a w roku 2000 prestiżowej nagrody AQUARIN. Za swą działalność otrzymał wiele odznaczeń państwowych, resortowych i regionalnych, m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej.
    Przedstawiając sylwetkę Profesora Artura Wieczystego należy wspomnieć także o Jego zainteresowaniach pozanaukowych. W przeszłości czynnie uprawiał sport. Odnosił liczne sukcesy w międzynarodowych konkursach tańca towarzyskiego. Może poszczycić się szesnastokrotnym mistrzostwem Polski. Interesuje się historią, zagadnieniami związanymi ze Lwowem i stosunkami polsko-ukraińskimi.
    Profesor cieszy się zasłużoną opinią wybitnego uczonego, a także dydaktyka, który wykreował wiele karier naukowych. Jest uważany za pierwszoplanową postać w inżynierii środowiska w Polsce. Jego nazwisko wiązane jest zawsze z Politechniką Krakowską, której poświęcił całe swoje pracowite życie.
    20 października 2000 r. odbyła się na Politechnice Krakowskiej Jubileuszowa Sesja Naukowa z okazji 45-lecia pracy naukowej Profesora Artura Wieczystego. Sprawozdanie z tej sesji zamieszczono w “Naszej Politechnice” w numerze 6(24)/2000.